W Instytucie Papieża Jana Pawła II ukazała się publikacja doktoratu ks. Grzegorza Adamiaka pt. “Recepcja idei misyjnej w diecezji płockiej w latach 1908–2015” wydana w ramach serii “Studia i Materiały Misjologiczne”. Książka przekrojowo ukazuje historię i zakres wkładu Kościoła płockiego w dzieło rozkrzewiania wiary w krajach misyjnych. Autor szczegółowo i niezwykle obszernie opisuje zaangażowanie misyjne biskupów, poszczególnych diecezji oraz parafian. Warto nadmienić, że to właśnie biskupi płoccy byli zaczynem dla wielu obecnych instytucji misyjnych w Polsce. Na szczególną uwagę zasługuje wielka praca dla dzieła ruchu misyjnego w całym kraju dokonana przez abp. Antoniego Juliana Nowowiejskiego oraz jego kontynuatora w latach powojennych, bp. Jana Wosińskiego. Niniejsza publikacja jest cenną pozycją w historii polskiej misjologii.
Ksiądz Grzegorz Adamiak, urodzony w 1977 r., kapłan diecezji płockiej, doktor nauk teologicznych w dziedzinie misjologii. W 2002 r. ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku. Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował jako wikariusz w parafiach w Mławie, Płocku i Sierpcu. W latach 2014–2019 posługiwał duszpastersko w Islandii, gdzie pełnił funkcję wikariusza, a następnie administratora parafii pw. św. Jana Pawła II w Keflavíku Ásbrú. W 2018 r. obronił rozprawę doktorską i uzyskał stopień naukowy doktora na UKSW w Warszawie. W 2019 r. opublikował monografię poświęcona wizycie Jana Pawła II w Islandii (Jóhannes Páll II á Íslandi/John Paul II in Iceland/Jan Paweł II na Islandii, Warszawa 2019). Jest autorem dziesięciu artykułów naukowych poświęconych misjologii, historii misji, w tym historii Kościoła katolickiego w Islandii i obecnemu duszpasterstwu w tym kraju.
Ze wstępu: “(…) przeprowadzone poszukiwania pozwalają na wskazanie dwóch zasadniczych wątków misyjnego zaangażowania i pracy misyjnej duchowieństwa diecezji płockiej. Pierwszym jest ukazanie personalnego wkładu i zasług biskupów oraz księży diecezji płockiej w recepcję idei misyjnej Kościoła w Polsce. Ich praca, inicjatywy i zaangażowanie pozwalały na duszpasterskie ożywienie, i realizację założeń misyjnych Magisterium Kościoła w Polsce. Szczególnie zaangażowanie biskupów diecezjalnych w tym wymiarze musiało się przekładać i być motywujące oraz owocne także na rodzimym, diecezjalnym gruncie. Stąd drugi aspekt to formy obecności pracy na rzecz misji w duszpasterstwie na terenie diecezji. Okazuje się, że diecezja płocka, choć może nie przoduje we wszystkich statystykach misyjnych w skali kraju, ma na przestrzeni stu lat budujące przykłady i swoje świetlane karty zapisane w historii pracy misyjnej w naszym kraju. Wspomnieć tu należy choćby na zaangażowanie w przedwojenną działalność ZMD, wzorcowe zaangażowanie w posoborowe ożywienie misyjne oraz dziedzinę materialnego wspierania dzieła misyjnego”.
