Czyż mam jeszcze obowiązek przedstawiać się wam?
Nie jestem ci ja ani politykiem, ani dyplomatą, nie jestem działaczem ani reformatorem.
Ale natomiast jestem ojcem waszym duchownym, pasterzem i biskupem dusz waszych,
jestem apostołem Jezusa Chrystusa.
Posłannictwo moje jest kapłańskie, pasterskie, apostolskie, wyrosłe
z odwiecznych Bożych myśli, ze zbawczej woli Ojca,
dzielącego się radośnie szczęściem swoim z człowiekiem.
Stefan Kardynał Wyszyński
Dziś przypada 40. rocznica śmierci wybitnego przywódcy duchowego – Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia.
12 września br. Prymas Polski zostanie wraz z Matką Elżbietą Różą Czacką, założycielką Dzieła Lasek, beatyfikowany podczas uroczystości w Warszawie.
Stefan Kardynał Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 roku w Zuzeli nad Bugiem, jako drugie dziecko Stanisława (organisty w miejscowym kościele) i Julianny (z domu Karp) Wyszyńskich.
W 1946 r. został mianowany przez papieża Piusa XII biskupem lubelskim, a dwa lata później arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim, a tym samym prymasem Polski. Posługę tę sprawował do śmierci.
Ksiądz Prymas żył i działał w określonych warunkach politycznych, ideologicznych i gospodarczych. Dane mu było stawać w zdecydowanej obronie godności człowieka i przysługującej człowiekowi, z natury, wartości wolności. Ta wolność osobowa – osobista, na zasadzie społecznej natury człowieka, przenosić się powinna na rodzinę, Naród, Państwo i całą ludzkość międzynarodową.
Wolność traktował i interpretował jako jeden z najważniejszych darów jakimi człowiek został obdarzony przez Boga. Osoba ludzka wyraża swoją istotę poprzez działania duchowe i materialne. Przy braku wolności, osobę ludzką dotyka cierpienie i zarazem dążenie, za wszelką cenę, do jej odzyskania. Prymas analizował typowe zachowania ludzkie, polegające na próbach samodzielnych decyzji, niekiedy sprzecznych z wolą rodziców, w okresie dziecięcym, a także decyzji sprzecznych z wolą Boga. Kardynał Wyszyński stwierdzał: „Człowiek dojrzały też wyrywa się z rąk Bożych i pragnie niejako na własny sposób doświadczyć wolności, niekiedy nawet aż do granic cierpienia” .
Ksiądz Prymas wykazywał dużą odwagę, wręcz bohaterstwo, broniąc wartości Narodu, wartości kultury i wiary. Jak się po latach okazało, Jego przewidywania na przyszłość Ojczyzny były trafne. Pragnął, aby Ojczyzna rozwijała się systematycznie, z pokolenia na pokolenie, według nauki Ewangelii, pod stałą duchową opieką Kościoła katolickiego. W 1981 roku, tuż przed swoją śmiercią, wyznał publicznie: „Katolicka nauka społeczna obejmuje wiele elementów doniosłych dla naszego życia społecznego.
Publicznie stawał w obronie wolności Narodu, wolności rodziny, wolności obywateli, a szczególnie w obronie wiary chrześcijańskiej wyznania katolickiego. W latach 1945-1989, okresie zniewolenia Polski, Naród doświadczał wielu upokorzeń psychologicznych, socjologicznych, prawnych i materialnych. Prymas, aby zjednoczyć Polaków, przeprowadził kampanię ratowania społeczeństwa – w rodzinie i przez rodzinę. To właśnie w środowisku rodzinnym udało się zachować i odbudować podstawowe wartości: wolność, prawdę, sprawiedliwość, miłość do Ojczyzny i solidarność.
Walka o wolność Narodu, którą toczył ksiądz Prymas, miała charakter intelektualny, socjologiczny, psychologiczny, a przede wszystkim była to walka jawna i prawdziwa, kierowana miłością do Polski i do Kościoła katolickiego. Walka ta nigdy nie przybrała charakteru nienawiści, agresji, czy form politycznych, była to ciężka i odpowiedzialna praca na rzecz dobra Narodu i prawdy. Do takiej kulturalnej i uzasadnionej prawami przyrodzonymi walki, zachęcał i zapraszał wszystkich, którzy myśleli tak jak on o dobru obywateli w Polsce.
W wielu sprawach Narodu i Państwa Stefan Kardynał Wyszyński okazał się przewidującym. Ostrzegał przed kłamstwem, utratą godności osobistych i obywatelskich, ostrzegał przed zgubnymi skutkami prawa aborcyjnego. Wskazywał na konieczność powiązania Narodu i Państwa z rodziną. Jest to antropologiczna prawda, z którą powinny się liczyć wszystkie ustroje państwowe. Zachowanie sprawiedliwości społecznej, szczególnie w zakresie podziału wytwarzanych dóbr, jest konieczne i tylko sprawiedliwość prowadzi do pokoju w państwie i w stosunkach międzynarodowych. Walka o wolność i obszerna nauka społeczna Kościoła, realizowana przez Prymasa Tysiąclecia, stała się podstawą do umocnienia wielkiego ruchu Solidarności robotniczej i rolniczej w Polsce, a w dalszej konsekwencji do odzyskania pełnej wolności w 1989 roku.
Stefan Kardynał Wyszyński, nazywany jest Prymasem Tysiąclecia, bo przygotował uroczystości przypadające w 1966 roku, ale także stał się Przywódcą Narodu. Przeprowadził społeczeństwo polskie przez mroczny okres ówczesnego zniewolenia.
Kardynał Stefan Wyszyński Prymas Polski zmarł 28 maja 1981 roku w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Został pochowany w krypcie arcybiskupów warszawskich w podziemiach archikatedry św. Jana, później nagrobek przeniesiono do specjalnie wybudowanej kaplicy – mauzoleum w lewej nawie świątyni.