Ukazała się zgrabna książeczka pt. Ksiądz Jerzy – Patron naszych czasów, wydana przez Centrum Opatrzności Bożej we współpracy z Instytutem Papieża Jana Pawła II. Jej autorka – m. in. absolwentka polonistyki UW, znana dziennikarka, publicystka – Milena Kindziuk – na bieżąco podkreśliła, iż zamordowany ksiądz Jerzy dzięki beatyfikacji oraz przeniesieniu jego relikwii do Świątyni Opatrzności Bożej na stałe związał się z Wilanowem. Na przedpolach stolicy relikwie patronują więc nie tylko całemu miastu, a nawet Mazowszu, lecz tu odtąd jest, a zwłaszcza będzie w przyszłości, miejsce ściągające pobożnych pielgrzymów zewsząd.

Wartość tej książeczki (48 s.) wyraża się w próbie określenia lub docieczenia prawdy o bezkompromisowym kapłanie. Tak jak potrafił upominać się o prawa pokrzywdzonych do życia w godności (mimo zawężenia praw obywatelskich po stanie wojennym w PRL-u), tak dziś przypomina, jak mówi o tym wzmiankowany przez Kindziuk abp Kazimierz Nycz, metropolita warszawski, że prawda jest wartością zdolną oprzeć się relatywizmowi czy zwykłemu zakłamaniu. Hierarcha, co ciekawe, dodaje, iż jako człowiek dialogu ks. Jerzy może być wzorem dobrych relacji pomiędzy księdzem i świeckimi.

Myśląc o treści publikacji Mileny Kindziuk, na planie pierwszym widzimy wspomnienie epoki, która w okrutny sposób wypełniła życie kapłana, przynosząc mu śmierć męczeńską. Z poszczególnymi wątkami dobrze koresponduje szata graficzna, zwłaszcza fotografie przybliżające postać, gdy jako zwykły kapłan przygotowywał się dopiero do spełnienia posługi na warszawskim Żoliborzu. Niepoślednią rolę na tych stronicach książki odgrywają wspomnienia, przedstawiające ks. Popiełuszkę jako człowieka o własnym zdaniu, niepokornego, niezależnego nawet mimo obowiązku posłuszeństwa wobec przełożonych.

Zasadniczą częścią tej pracy jest przybliżenie dzisiejszemu odbiorcy, aczkolwiek na sposób popularny warunków, w jakich władze minionego ustroju socjalistycznego stosowały psychiczną i fizyczną przemoc wobec nienawidzonego przez nie kapłana. Od często ponawianych rewizji w mieszkaniu, oskarżeń o działania kontrrewolucyjne, od wielokrotnych zatrzymań, przesłuchań, poprzez nagonkę prasową w publikacjach po polsku, ale i w ZSSR, przemoc ta prowadziła konsekwentnie do ostatniego akordu, jakim była śmierć. Na tle wrogości tzw. aparatu bezpieczeństwa, po pierwsze, autorka wskazuje, że Kościół jeszcze przed zabójstwem – ustami ks. proboszcza Teofila Boguckiego – bronił ks. Jerzego. Powstrzymanie machiny zbrodni, ani zapobieżenie jej, okazało się jednak niemożliwe.

Książeczkę wieńczy przypomnienie kilku ważnych zdarzeń, przypadających właściwie od dnia pogrzebu przyszłego błogosławionego. Określenie ich mianem „cudów” nie przeczy randze ani też opiece patrona, za wstawiennictwem którego mogły się dokonać. Od chwili wypłynięcia na jaw prawdy o zbrodni, do sakramentu pokuty i pojednania przystąpiły setki tysięcy Polaków. Nic też dziwnego, że grób ks. Popiełuszki – ulokowany przy żoliborskim kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie – począł skupiać zainteresowanie możnych tego świata, polityków, przyjezdnych pragnących złożyć męczennikowi hołd. W późniejszych latach Muzeum Księdza Jerzego odwiedził (w maju 2002 r.) Kard. Joseph Ratzinger, a obecny papież Benedykt XVI.

Zamknięciem całości publikacji okazało się skromne, lecz wzruszające tableau, złożone ze zdjęć o wymowie w pełni historycznej. Uchwycono na nich i Pierwszą Komunię Świętą, i ministranturę młodego Jerzego (w wymownym towarzystwie obydwojga rodziców), i chwilę pogodną, z młodzieńczym uśmiechem uwiecznionym w czasie matury, i moment święceń kapłańskich odebranych z rąk Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Na zakończenie wydawnictwo przedstawia reprodukcję obrazu beatyfikacyjnego, autorstwa Zbigniewa Kotyłły, opatrzonego copyright Archidiecezji Warszawskiej. Jednak obraz ks. Jerzego, jaki przynosi ta książeczka, jest przede wszystkim popularną próbą przybliżenia postaci głównego bohatera, widocznej dzięki kompozycji chronologicznej: pomiędzy czasem dawania kapłańskiego świadectwa i męczeństwa, a potrzebą wyrażania prawdy o nich – dziś.