Prawa dziecka do nauczania i wychowania

Opublikowano: 3 października 2008 r.
3 października 2008 | Kategorie: Archiwum aktualności 2007-2010, Konferencje

Dnia 13 X Instytut Studiów nad Rodziną w Łomiankach organizuje sympozjum związane z 60 rocznicą uchwalenia Karty Praw Człowieka oraz 25 rocznicą Karty Praw Rodziny. W konferencji weźmie udział Dyrektor Instytutu Papieża Jana Pawła II ks. dr Zdzisław Struzik. Proponowany przez Księdza Dyrektora temat dotyczy bardzo istotnego problemu nieprzestrzegania praw dziecka do nauczania i wychowania.

Rocznice uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz Karty Praw Rodziny stwarzają doskonałą okazję do pogłębienia refleksji na temat sytuacji i problemów dzieci na świecie. Prawa dziecka bardzo mocno wpisują się w prawa człowieka. Jednocześnie wznowiona dyskusja wokół tego zagadnienia, daje wielkie powody do trwogi ze względu na fakt, że ochrona życia dziecka oraz jego prawo do wychowania i nauczania nie wszędzie jest jeszcze oczywiste.

1

Z drugiej strony dyskusje na ten temat pokazują, że budzi się coraz bardziej powszechna świadomość, że jeżeli zlekceważymy potrzeby dziecka, zaprzepaścimy swoją własną przyszłość. Karta Praw Rodziny zdaje się być tu doskonałym uściśleniem dokumentów powstałych na kanwie prawa międzynarodowego. Stanowi ona bowiem uzupełnienie i przypomnienie o duchowych potrzebach dziecka oraz jego związku rodzicami. Umieszcza prawa dziecka w odpowiednim kontekście moralnym i religijnym. Mimo iż wszystkie dokumenty międzynarodowe mówią już o prawie do nauki oraz wychowaniu przez rodziców istnieje potrzeba, aby nie rozpatrywać praw dziecka poza rodziną, ale w jej obrębie. Szczęście rodziny to przecież dobro dziecka i odwrotnie. Problemy dzieci często uwarunkowane są czy to patologią rodziny, niskim poziomem warunków socjalnych, czy to po prostu brakiem miłości i odpowiedzialności za dziecko ze strony rodziców.

Dzieciom należy pomóc wzrastać w mądrości, w latach i w łasce u Boga i ludzi (Łk 2,52). Obowiązek ten, ale i zaszczyt przejmują w pierwszym rzędzie rodzice i prawni opiekunowie, ale również szkoła i instytucje państwowe. Dlaczego służbę dziecku nazywam zaszczytem? Dziecko – owoc miłości małżonków – wnosi specyficzny wkład w budowanie wspólnoty rodzinnej i uświęcenie rodziców. Jest nośnikiem i pośrednikiem miłości w rodzinie. Stąd ochrona godności dziecka, zabezpieczenie jego praw jest ważnym czynnikiem porządku społecznego. ?Prawo do…”, ma służyć nie tylko obronie godności i wolności człowieka w jego różnych wymiarach. Prawo jest po to, aby człowiek mógł się rozwijać, stawać bardziej człowiekiem.

Z prawnego punktu widzenia sytuacja dziecka w Polsce jest lepsza niż w wielu innych krajach. Jednak, mimo iż uregulowania prawne dostosowywane są do obowiązujących w Europie Zachodniej, to nie wszystkie przekładają się na praktykę codziennego życia. Bez względu bowiem na tworzone dokumenty i deklaracje, realizacja praw dziecka zawsze pozostaje uwarunkowana sytuacją kulturową, religijną, materialną rodziny, a także środowiskiem, w którym żyje.