Za dwa lata „Spotkania Małżeńskie” będą obchodzić jubileusz czterdziestolecia działalności (1977), co budzi szacunek. Prawie od początku Dzieło Spotkań moderują Irena i Jerzy Grzybowcy z Warszawy, włączając w krąg liderów, animatorów, uczestników dziś nie tylko coraz to nowe osoby, małżeństwa, ośrodki, lecz – za ich przyczyną – narody i państwa. Można powiedzieć, że idea dialogu małżeńskiego jako podstawy formacji wewnętrznej, rozwinięta w Polsce przeniknęła granice, jakkolwiek głównie dzięki chrześcijańskiemu charyzmatowi, Bożej łasce, ludzkiej cierpliwości, altruizmowi, pracowitości, ofiarności poszczególnych osób Stowarzyszenie zawdzięcza tak prężny obecnie (i w pełni uznany w Kościele, i potrzebny wielu małżeństwom) rozwój swego Dzieła.

Zeszyt 22 „Spotkań Małżeńskich” w starannym opracowaniu dra Jerzego Grzybowskiego i pod redakcją Magdaleny Szczepaniak-Czułby właśnie ukazał się jako nowe wydawnictwo Instytutu Papieża Jana Pawła II. Materiały formacyjne zostały opatrzone tytułem: „Paście Stado Boże…”. W części głównej (co oddaje podtytuł) zawierają dorobek zebrany po Międzynarodowym Zjeździe Animatorów Spotkań Małżeńskich, przybywających z Ośrodków Diecezjalnych do Zduńskiej Woli; wydarzenie to dokonało się w połowie września 2014. Materiały gromadzą tak homilie, rozważania, modlitwy, punkty do medytacji, jak i zwięzłe lub nieco bardziej rozbudowane sprawozdania formalne z działalności Stowarzyszenia, relacje z wyborów do Zarządu, czy inne wskazania organizacyjne służące podtrzymaniu i rozwojowi działalności Ruchu, ważne również w wymiarze finansowym przedsięwzięcia.

Czytelnicy odnajdą stałe miejsca-działy wypełniające w sposób podobny treść – również w poprzednio wydawanych zeszytach. To np. List do Ciebie – rozmowa pary małżeńskiej liderów „ze sobą”, jak i z kapłanem-rekolekcjonistą, nt. zadań należących do dialogu małżeńskiego. To tematycznie ujęte przemyślenia liderów do pracy w grupach Spotkań Małżeńskich, rozpoczęte wprowadzeniem mentorów: Ireny i Jerzego Grzybowskich. Na uwagę odbiorców zasługuje udział kapłanów w Ruchu, co znalazło odzwierciedlenie w komentowanym tu zeszycie. Mogą to potwierdzić m. in. homilia ks. Andrieja Pyptyka (z Tarnopola na Ukrainie), list protojereja Aleksandra i Ljubov Diagilewych (datowany 12 września w Sankt Petersburgu) do uczestników Zjazdu, refleksje duszpasterskie (ks. Grzegorz Płaneta z Irlandii), rozważania biblijne, homilie (o. Mirosław Pilśniak OP), homilia ks. Martinsa Voznaksa (z Łotwy) na zakończenie wrześniowego Zjazdu, czy artykuł ks. dra hab. Zdzisława Struzika (w Aneksie).

W Aneksie do Zeszytu 22 materiałów formacyjnych „Spotkań Małżeńskich” znalazł się tekst ks. dra hab. Zdzisława Struzika – związanego tak z Wydziałem Studiów nad Rodziną UKSW, jak i będącego dyrektorem Instytutu Papieża Jana Pawła II w Warszawie – poświęcony zagadnieniu: Małżeństwo i rodzina jako instytucja w nauczaniu kard. Stefana Wyszyńskiego i św. Jana Pawła II. Dzięki tokowi myślenia przedstawionemu w systematycznym opisie badawczym, artykuł ów jest instruktywnym dopełnieniem zbioru przez naukę wyprowadzoną z myśli dwóch wielkich patronów rodziny. Tym pełniej posłuży więc animatorom Dzieła, troszczącym się o podstawy życia duchowego małżeństw oraz rodzin w Polsce, czy też dbającym o rzetelny dialog małżeński współcześnie, tak w Polsce, jak i poza granicami kraju.

Na zakończenie omówienia niech wolno będzie powiedzieć o dwóch sprawach. Zeszyty należące do serii przeprowadzonych dotąd „Spotkań Małżeńskich” to naturalnie „materiały do użytku wewnętrznego” (s. 2). Jako takie zawsze miały kilka pierwszoplanowych zadań „instruktywnych”. Mają: przypominać liderom, animatorom Dzieła najważniejsze zasady Ruchu; włączać w służbę małżonkom posługę kapłanów; podkreślać w pokorze, iż liczy się wspólne Dzieło, a nie postawa nacechowana indywidualizmem; zaznaczać wymowę czytań liturgicznych na dany dzień Zjazdu czy każdego ze Spotkań (podobnie jest zresztą z rolą medytacji nad Pismem Świętym); wydobywać na wierzch znaczenie dialogu wewnętrznego, prowadzonego „z sobą i z Bogiem”, otwierającego na prawdziwą wspólnotę; dawać narzędzia służące porozumieniu w małżeństwie, czyli owocnemu rozumieniu się małżonków na co dzień – wynikające z duchowości chrześcijańskiej, z nowoczesnych technik psychologicznych wypracowanych w nurcie personalizmu chrześcijańskiego, szacunku dla człowieka, czy refleksji św. Jana Pawła II nad teologią ciała.

Nie umniejszając w niczym formule „materiałów do użytku wewnętrznego” trzeba nadmienić, że pod względem jakości merytorycznej, staranności opracowania redakcyjnego, fachowości składu (Maciej Wojtkowski), jasności przekazu, przydatności praktycznej Zeszyty „Spotkań Małżeńskich” dawno przekroczyły linię „demarkacyjną”, oddzielającą to, co tylko „wewnętrzne” od życia pełnej wspólnoty Kościoła. Chcemy dodać, że zarazem jest to wspólnota tout court narodowa i ponadnarodowa, znamionująca dziś życie wielu polskich małżeństw (lub małżonków i rodzin przyznających się do polskiej kultury, albo będących w polu jej oddziaływania) – w kraju i na obczyźnie. Życie niewolne od komplikacji, trudu egzystencji, przebiegające czasem w krajach położonych na Wschodzie czy Zachodzie Europy w niepewności, w lęku wobec przymusu migracji zarobkowej lub wojny, ale też z wiarą, nadzieją i miłością. Założycielom Dzieła, które pozwoliło wytrwać licznym małżeństwom polskim w wierności sakramentalnej i ufności, Chrystusowi, Kościołowi, sobie samym – należą się z powodu wydania nowego, instruktywnego Zeszytu 22 „Spotkań Małżeńskich” – słowa podziękowań. Krąg pomocników i odbiorców Dzieła, jak też zwłaszcza osób praktykujących dialog małżeński, niech się wytrwale rozszerza: w ciągłej pracy, w bezprzykładnej skromności animatorów Dzieła, nie skarżących się na niedogodności organizacyjne, finansowe, personalne, jakie musiały się nawarstwiać wraz z bagażem lat. A zatem wkrótce: Plurimos annos!

Instytut Papieża Jana Pawła II