„Chcesz znać, o ile w a ż n ą twoja praca?
Z w a ż, jak z niej prędko myśl do B o g a wraca …”
Dwaj wielcy Polacy: Jan Paweł II i Cyprian Kamil Norwid
Błogosławiony Jan Paweł II wielokrotnie nawiązywał do twórczości Norwida. Co łączyło tych dwóch wielkich Polaków, poetów? Żarliwa wiara, wielka tęsknota za ojczyzną, patriotyzm, poddanie się woli Bożej i dążenie do krzyża, który „Stał się nam bramą” ?
23 maja 2013 roku, mija 130. rocznica śmierci Cypriana Norwida – poety, pisarza, malarza, rysownika dramaturga. Autor Promethidiona urodził się w 1821roku we wsi Laskowo-Głuchy, zmarł w 1883 roku w Zakładzie św. Kazimierza wśród emigrantów, weteranów i sierot. Pierwotnie został pochowany na cmentarzu w Ivry, a potem w zbiorowym grobie w Montmorency pod Paryżem.
W twórczości tego artysty środkami wyrazu były (po kolei): pędzel w szkole malarskiej, pióro poety debiutującego i dobrze przyjętego przez krytykę w 1840 roku, potem dłuto rzeźbiarskie podczas studiów we Włoszech. Zaangażowanie Cypriana Norwida w działalność polityczną zakończyło się uwięzieniem go przez władze pruskie. Po utracie paszportu zmuszony został przyjąć los emigranta. Na obczyźnie do końca swojego życia borykał się z biedą, z niezrozumieniem twórczości przez współczesnych.
Po raz pierwszy Karol Wojtyła recytował Promethidiona Cypriana Norwida na konkursie w Wadowicach. Był wtedy gimnazjalistą. Potem jeszcze deklamował poezje Norwida w Teatrze Rapsodycznym i w seminarium.
W liście skierowanym do delegacji Instytutu Dziedzictwa Narodowego przybyłej do Watykanu w związku z obchodami 180. rocznicy urodzin Cypriana Kamila Norwida, papież Jan Paweł II napisał :
Drodzy Państwo! Cieszę się bardzo z tego spotkania i przywiązuję do niego wielka wagę. Dlatego też, przygotowując się do niego, wróciłem do lektury pism Norwida i rozmawiałem z tymi, którym Norwid jest także bliski. To, co pragnę Wam powiedzieć, jest w znacznej mierze owocem wymiany myśli z nimi. Chciałem rzetelnie spłacić mój osobisty dług wdzięczności dla poety, z którego dziełem łączy mnie bliska, duchowa zażyłość, datująca się od lat gimnazjalnych. Podczas okupacji niemieckiej myśli Norwida podtrzymywały naszą nadzieję pokładaną w Bogu, a w okresie niesprawiedliwości i pogardy, z jaką system komunistyczny traktował człowieka, pomagały nam trwać przy zadanej prawdzie i godnie żyć. Cyprian Norwid pozostawił dzieło, z którego emanuje światło pozwalające wejść głębiej w prawdę naszego bycia człowiekiem, chrześcijaninem, Europejczykiem i Polakiem.
Rok 2001 był obchodzony w Polsce jako Rok Norwidowski. Fundacja Norwidowska przyznała papieżowi Janowi Pawłowi II medal Za zasługi w upowszechnianiu twórczości Cypriana Norwida, ponieważ ten właśnie poeta był najczęściej cytowany przez papieża. Medal został wręczony przez delegację Fundacji w Watykanie 10 kwietnia 2001 roku.
W zbiorach Biblioteki Instytutu Papieża Jana Pawła II znajdują się dzieła Norwida, jak też i opracowania jego poezji i dramatów. Szczególnie polecamy publikację Cyprian Norwid w nowej szkole, pod red. R. Doktóra, wydaną przez Fundację Norwidowską – Lublin 2004, którą można wykorzystać do lekcji o życiu i twórczości Norwida.